К основному контенту

"күш қазандай қайнайды, күресуге дәрмен жоқ"

осы сөз мен алғаш оқығалы сәттен ойымнан кетпей қойды. маған тікелей қатысы бар деп айта алмаймын, қазіргі жағдайымды тура сипаттамайды да, бірақ көңіліме еріксіз жатталып қалды.
өмірдегі ең тұрақты нәрсе - бұл өзгеріс делінген екен. ирония десем қате болмайды-ау деймін. Нурсая екеуіміз тіпті парадокс деп те атар едік. алайда, берілген тұжырымның растығына еш шүбәм жоқ. 

не жазарымды білмедім, бірақ бастаған ісімді жарты жолда аяқсыз қалдыруға қимай өзімнің 2016 жылы(?) бір шетелдік туындыға жазған шағын рецензиямды жариялауға бел будым.

  \\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\
   
                                   Элджернонға  арналған гүлдер

   Дэниел Киз атты американдық жазушы-филологтың 1966 жылы «Элджернонға арналған гүлдер» атты романы жарық көрді. Бұл роман алғашында әңгіме түрінде шығарылған болатын және екі дүркін «Хьюго» премиясының иегері атанған. Кітаптың қысқаша мазмұнына келер болсақ, Чарли Гордон есімді 32 жастағы ақыл есі кем жігіт наубайханада еден жуушы қызметін атқарады. Ол өз еркімен ой өрісін арттыру мақсатында ғылыми тәжірибеге қатысады. Чарлидің тек бір ғана тілегені бар: таза, әрі сауатты жазып және оқып үйрену.
  Романның ерекшеліктеріне келіп тоқталсақ, әңгіме бас кейіпкердің есептемелері  түрінде  көрермен назарына ұсынылған. Алғашқы беттерде орфографиялық, грамматикалық қателер кездесіп ақыл есі кем адамның ойлары анық жеткізіледі, кейін бірте бірте сөйлемдер құрылымы қиындай түседі, Чарлидің ақылының толықсып жатқандығы толық көрініс табады. Есептемелерді оқи отырып, негізгі кейіпкердің ішкі сезімін, күйзелісін, армандарын бәрін де сезінесің. Өмірде Чарли Гордон секілді қоғамнан тыс шетте өмір сүріп жатқандар мен әлемде өз орнын табумен әлек адамдар қанша десеңізші?! Ал олардың жан дүниесіне үңілер адам саны өте аз. Неге? Адамдар неге соншалықты қатігез? Роман желісінде Чарлиді ақыл есінің кем болғандығы үшін барлығы бірдей оны мазақ қылады, туған анасы оны өз ұлы, ал әпкесі ағасы ретінде мойындаудан бас тартады. Өмірде де сол секілді жағдайлар тым  жиі кездеседі. Соншалықты пайдакүнем, адамгершілік қасиеттен жұрдай болу бізге ерекше сән бере ме, әлде біреу алдында мәртебемізді арттыра ма? Әрине, жоқ. Автордың ақыл есінде ақауы бар жігіт туралы осы себепке байланысты жазды деп ойлаймын.
  Кітаптағы тағы бір маңызды аспект адамның ой өрісі кең болған  сайын мінез құлқының өзгеруі. Бас кейіпкер миына ота жасатпас бұрын ақкөңіл, аңқау, сенгіш болса, отадан соң өзгере бастайды. Ол күдіктенеді, күйзеледі, бұрын соңды сезінбегенді бастан кешеді және оның ішінде қызғаныш, пайдакүнемдік, өзіне өзін сену оянады. Ақылды болған сайын адамгершілігі төмендей береді. Ең өкініштісі де сол. Солайша ғашығынан айырылып, сүйген жансыз жападан  жалғыз қалады. Қанша жерден ақылды бол, мейлі, бірақ бойында титтей болмасын мейірімділік болмаса өзіңді қалайша өнеге тұтар жанмын деп атайсың? Айтсаң да ол жалған нәрсе боп қалады.
  Жеке өзіме кітап аса ұнады. Неге десеңіз, романнан шынайы өмірге алар нәрсе мол және әр кейіпкердің қателігі тәжірибе жинауда маған көп көмегін  тигізді. Соңғы сәттерде көзіме жас алып біздің еліміздегі  дәл сол Чарли секілді  дәрменсіз күйде жүрген, жүректеріндегі үміт оты өшкен адамдар жайлы ойладым. Бұл әдеби туынды жүрегімде өшпес мәңгі із қалдырды, оған еш күмәнім жоқ.
  Қорытындылай келе, өмірге адам болып келіп, адал болып кетейік дегендей адамгершілігімізді жоғалтпайық! Көптеп кітап оқып, ой өрісімізді  кеңейтейік! Ақыл есі кем болып туылған жандарға демеу көрсетейік!

\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\\

бұл рецензияны маған қазақ тілі пәнінен сабақ беретін мұғалім бір республикалық газетке жіберу мақсатында жаздырған болатын. ақырында газетті іздеп тауып, өз шығармамды оқысам, ол бастапқы күйінен өте өзгеріп, мен танымастай етіп жарияланған. мына жағдайға не күлерімді, не жыларымды білмедім. әрине, редакторлардың өңдеулер енгізуі дұрыс, бірақ олардың жұмысынан кейін жарияланған мақаланы өзімдікі деп айтуға дәтің бармайды екен. 

мен қалам мен ой еркіндігін қолдаймын! 
я за свободу слова и печати!
P.S. получился пост ни о чём и обо всем одновременно. peace and love!





Комментарии

  1. да, оформление записей оставляет желать лучшего. утешаю себя тем, что главное не внешняя оболочка, а то, что скрывается под ней. я за качественное и полезное содержание!(ни на что не намекаю)

    ОтветитьУдалить
  2. Намек принят) (күлдім) прост оформлениемен киналып кетіп сенікіндей жасай салайыншы дедім. (қой, өзгертейік. таяқ жемей тұрғанда).
    По моему вышел вполне хороший пост, который приведет к раздумью. Пополним совесть хоть на капельку)

    ОтветитьУдалить
    Ответы
    1. Тебя я точно не имела ввиду, а именно оформление этой записи(кривой шрифт и все такое))) что за misunderstanding 😂

      Удалить

Отправить комментарий

Популярные сообщения из этого блога

итоги мая

все последние месяцы - март, апрель, май слились для меня воедино как один долгий месяц карантина. тем не менее в мае мне удалось достичь тех целей, о которых я давно уже мечтала и, поэтому мне захотелось поделиться тут итогами.  в начале мая все проекты, связанные с учебой, были завершены. последним файналом по вебке я подвела финишную черту этого короткого семестра и приступила к другим немаловажным задачам. времени было достаточно для личных дел, но я, подстраховавшись на всякий пожарный, удалила свой инста-аккаунт, приложения вконтакте и инстаграм с телефона. телеграмом и ватсаппом стала пользоваться только в случаях крайней необходимости. это мне значительно помогло сосредоточиться на главном. метод не новый, но эффективный. самое главное мое достижение - этот месяц я каждый день исправно занималась упражнениями дома(2 дня все-таки пропустила, но простила себя и взялась за дело с тем же усердием). после тренировки я чувствую себя восхитительно. переплетается все - и чувство гордос

после прочтения "Собор Парижской Богоматери"

Гюго - гений. я была поражена тем, насколько он умело передает психологию людей и раскрывает личность каждого героя через диалоги и описания. персонажей тут более чем достаточно, но среди них основными являются только трое - Эсмеральда, священник Клод Фролло, Квазимодо. Эсмеральда - воплощение солнца и радуги, красива как и снаружи, так и внутри. легкость ее движений и суждений, ее мягкое сердце и добрый нрав покорили мое сердце. как бы я хотела, чтобы она никогда не знала Феба - этого легкомысленного и распутного офицера, не обладающего ни совестью, ни благородством, а лишь пустым красноречием и напускной храбростью. жила бы себе и дальше, радуясь светлым дням, аплодирующей публике и преданности своей умной козочки. но это неточно. ведь судьбой было велено ей попасться на глаза самому ярому и ученому священнику.  священник с самого начала оставляет какое-то тягостное, тяжелое впечатление. его любовь к науке и отрешение от всех земных наслаждений волей-неволей вызывает восхищение, но д

мысли о феминизме

некоторые люди видят в феминизме только ненависть и злобу обиженных женщин. вспоминают сразу же радикальных феминисток, выходящих на улицы с плакатами и лозунгами, демонстративно не бреющими ноги и подмышки, отрицающими священность брака и продолжения рода. на деле феминизм гораздо больше этого. да, некоторые женщины, особенно на западе, могут произвести иное впечатление своими экстремальными поступками и громкими словами. но феминизм - это то, что нужно понять и внедрить во всем мире, чтобы сделать шаг вперед. феминизм про равенство полов, про то, что гендер не определяет, какими возможностями и правами может обладать человек. нам повезло родиться тогда, когда обучение в школе и вузах доступно не только мальчикам, но и девочкам. но не стоит забывать, что есть такие страны, где девочки со вступлением в пору зрелости выходят поневоле замуж и проводят всю жизнь в границах одного дома. они ничего не говорят, потому что им нечего сказать. возможно, они до замужества ходили в школу, но сейч