жалғандық

адамдардағы ең ұнатпайтын қасиетім - бұл жалғандық. ол адамның бойында қанша жақсы қасиет жиналса да, егер ол бір рет болсын жалғандыққа бейімдігін көрсетсе, менің ол адамнан көңілім қалады. үнемі шынайы болып жүру, саған сенетін адамдарға өтірік айтпау, өз ойыңды бұрмаламай, ашық айту секілді әрекеттер маған аса қиын болып көрінбегенмен, байқауымша, көптеген адамдар осыларға қарама-қарсы істерді атқара беруді әлдеқайда жеңіл көреді. неліктен олай екендігін мен өзім де түсіне алмадым. кей сәттерде мені ұнатпайтын адамдар мені құр сөздермен, соқыр тиынға тұрмайтын қошемет сөздермен алдап-сулап, өздеріне қажет дүниелерді алып алады. сол уақытта мен олар кімді алдады деп ойлаймын, мені емес екендігі анық, себебі адамның жалған ықыласын айыру қиын емес; өздерін де алдады деп айтуға келмейді, өйткені олар әңгіменің басынан-ақ өздерінің сөздерін алдын-ала дайындады және мені ұнатпайтындарын өздері де тамаша біледі. енді сұрақ: Кім кімді алдады және не үшін? бұл жағдайды саралап көрсек, ортада өтірікке нанып қалған ешкім жоқ, тек адамдардың арасындағы өзара жағымсыздық сезімі күшейе түсті, ортадағы сыйластық сол жалған күйінде ғана қалды. тоқсан ауыз сөздің тобықтай түйіні: шынайы болуға тырысайық, бір-бірімізді іс жүзінде сыйлайық!